De laatste weekloodjes

Vrijdag is van oudsher de dag van vergrote onrust tenslotte het weekeind komt eraan mogen ze 2 dagen zonder lessen.

Het begon al on 8:15 VMBO was al binnen met luid rumoer en VMBO+ stond op het punt om binnen te komen toen er niet normale bewegingen plaats vonden op het schoolplein richting fietsenstalling zonder dat er fietsen er bij betrokken waren, zeer verdacht.

Op de camara's de bewegingen gevolgd en ja hoor de eerste serieuze vechtpartij was geboren.

Niet slim om dit te doen onder het oog van de camara's op die wijze zijn er binnen no time diverse mensen opgetrommeld en is het direct in de kiem gesmoord.

Al met al was het weer iets wat de moeite niet waard was, de vechtpartij dan, maar zoals al gezegd het weekeind komt eraan.

Voor de rest ging het zoals elke vrijdag tot de middag begon en het VMBO naar huis mocht, er waren nog een paar kids in de aula en ik wilde de planten water geven.

Om tijd te besparen doe ik dat met de brandslang en ik stond geduldig te wachten tot enkele dames hun toilet gemaakt hadden tot er een stoere tweede klasser mij uitdaagde om de brandslang open te zetten en deze dames nat te spuiten.

Laf achter een pilaar staande "jutte" hij mij op en de dames gillen(bang dat ze waren dat ik hun nat zou spuiten).

Het heeft ongeveer 5 minuten geduldig wachten gekost totdat ik zodanig mijn eigen in de juiste positie had gebracht en de stoere 2e klasser zijn veiligheid uit het oog had verloren en ploep kraan open hij druipend van het water woedend afdroop en nagehoond door de dames in de aula.

Welk verhaal hij thuis heeft verteld in eerste instantie weet ik niet maar paps stond binnen een half uur op de stoep om mijn te vragen wat waarom en hoe.

Geduldig de man uitgelegd wat zich er afgespeeld had wat de dames ook hebben bevestigd en de man die boos was om zijn natte zoontje barste in lachen uit gaf mij een joviale klap op de schouder en zijn zoon een draai om zijn oren.

Gezellig nog een kopje koffie gedronken met elkaar en de werkweek was om.

Tot na het weekeind

Weekend komt nabij

De brugpiepers komen nu een beetje los meegesleurd natuurlijk door de 2e jaars die vinden dat ze al recht van spreken hebben dus nu wordt het beetje bij beetje leuk.

De strijd om de "macht" in het gebouw komt los vooral de ene zittenblijver laat zich gelden maar die is gisteren op het schoolplein te kijk gezet dus die hoor ik niet meer.

Het macho gedrag van deze puber was eigenlijk simpel omlaag te halen door bij het haantjesgedrag van hem ineens op een vol schoolplein razendsnel een beweging met het hoofd richting hem maken op 10 centimeter stoppen en een kus beweging maken.

In eerste instantie dacht ik dat ik daardoor in een valkuil was gestapt maar daar bleek weinig van, het "slachtoffer" voelde zich niet zo hanig meer en zijn "status", vooral bij de jongedames, was hij ook al kwijt.

Briljant al zeg ik hetzelf al wist ik het van te voren niet.

Verder veel plezier met de gasten nu ze een beetje los komen en de school niet meer vreemd aanvoeld en ze kijken waar de grenzen liggen.

Bij sommige ben je langzamerhand de ouwe brombeer en anderen zien je als een vader/opa figuur en ssommige zien je als vriend.

En dat maakt dit werk juist zo leuk de ene keer optreden als strenge man die de regels naleeft en dan weer als een houten klaas meebewegen op de hedendaagse muziek op het schoolplein.

En dan zijn we alweer hard opweg naar de eerste vakantie van dit cursusjaar.

Wordt te weinig gelachen

Op zo'n dag als vandaag verwacht je van te voren veel maar uiteindelijk is het weer bar weinig (zou het dan toch stiekeum gelezen worden).

Tijdens de pauzes opvallend veel oud leerlingen die van het andere gebouw toch komen buurten bij de onderbouw.

Vreemd vorige jaar in de tweede was er niks goeds in dit gebouw, docenten waren niks school was niks en de concierge was maar een ouwe zeur en dan toch elke dag terug komen voor de gezelligheid.

Ligt het aan mij of snappen jullie dat ook niet.

Verder hebben we er een slimme bij hoor eerst aan de directeur vragen of hij even aan een medeleerling wil doorgeven dat hij beneden op het schoolplein is en dan 's middags aan mij vragen of ik zijn schooltas wil dragen want de concierge is er toch om de leerlingen te helpen.

Dan spoor je niet.

Verder niet veel te beleven het is nog erg rustig in het gebouw ben het niet echt gewend.

Een concierge moet als een Octopus zijn maar aan 8 armen kom je nog te kort

Dacht al waar blijft het

Zoals ik gisteren al melde is geen ene dag hetzelfde was het gisteren opvallend rustig is het vandaag op organitorisch vlak hectisch maar we hebben het weer geklaard.

Vanochtend op de koffie bij mijn collega's ontzettend gelachen en dan blijkt er daar in het gebouw een vleermuis zich te hebben genesteld wat kunnen meiden ontzettend gillen.

Een beestje van pak weg in opgevouwen toestand iets van 10 a 15 cm dat alleen wil slapen dus gewoon niet storen netje eronder handschoen aan en hoppa vangen en in een doos.

Klusje geklaard de dierenambulance gebeld en het beestje krijgt ergens een goed plekje waar die verder kan leven, zonder gillende keukenmeiden en stoer willende lijkenende mannetjes.

Wel grappig zo'n ervaring kom je niet vaak tegen zo'n beestje in een drukke woonwijk en dan nog in een groot schoolgebouw.

Verder een hoop geregel, stoelen moeten weggehaald worden, zonnewering moet gemaakt worden, kachel moet opgestart worden, posters uitreiken met begeleidend schrijven uitreiken, schoolregels in alle lokalen ophangen en dan nog de dagelijkse dingen.

Hoezo een saai beroep alleen mis ik nog steeds de humoristische dingen zodat ik het hier meer sju kan geven en het een vast gegeven wordt om hier dagelijks eens te gaan lezen over het leven van een concierge.

Verder wordt het tijd voor het suikerfeest, niet vanwege de lekkernijen maar meer omdat je het wel gaat merken aan de jeugd die meedoet.

Veel respect voor die gasten als je op deze leeftijd besluit om te gaan vasten want in september zijn de nachten nog relatief kort en de dagen natuurlijk langer.

Dus lange tijd niet eten of drinken, het doet dan wel een aanslag op je humeur zeker later in de middag.

Maar nogmaals diep respect voor het volbrengen van deze missie en dan dadelijk met z'n allen suikerfeest vieren.

Misschien moet Geert Wilders ook eens een maand vasten gaat hij misschien een keer anders denken over moslims.

Krijg nou niks ineens een politiek statement, moet kunnen vind ik.

Tot morgen

Een dag zoals er weinig zullen zijn

Een dag zonder noemswaardigheden een dag met een hoop aanloop en gelukkig geen trauma helikopters (LOL).

Weer eens een dag met een normaal rooster (geen wijzigingen) en vrijwel iedereen aanwezig, een stuk of 10 ziek of anders afwezig dus een saaie dag.

Dus tijd om eens tijd te besteden aan dingen die blijven hangen zoals het uitzoeken naar eenh netwerk buiten het netwerk om en draadloos.

Had ik er maar niet aan begonnen 1 1/2 uur aan een telefoon gehangen weinig wijzer geworden en alle medewerkers gesproken van de betreffende firma (noem geen naam zou ten koste gaan van hun "reputatie").

Verder de gebruikelijke opstootjes waar je niet meer koud of warm van wordt en weer veel gelachen met de collega's.

Komt er een tijdens je lunch pauze naar je toe en vraagt waar de receptioniste is want hij wil wat vragen terwijl die dame naast je zit bij de lunch, hoezo een bril aangeboden.

Dus eigenlijk een dag die er weing zullen voorkomen dit jaar.

Voor morgen staat er niks op de rol maar je weet het nooit elke dag heeft zijn verrassingen en dat is de charme van het vak.

Ik zoek een nickname om deze dagelijkse log aftesluiten dus als iemand iets weet post mij.

Tot morgen.

Weekeind

Je probeerd in het weekeind iets voor jezelf te doen maar dat is moeilijk.

Ga je boodschappen doen kom je ze tegen ga je naar sporten kom je ze tegen ga je naar de film kom je ze tegen ga je stappen kom je ze tegen.

Sluit je je eigen op in je computerkamer hebben ze je Hyves ook al ontdekt, allemaal geen probleem hoor is eigenlijk best wel leuk nog een beetje napraten over de afgelopen dagen.

Ook een beetje voorbereiden op de komende week al heeft dat, gezien mijn korte ervaring, weinig zin, voorbereiden werkt niet altijd doemen er anderen dingen op die om voorrang vragen en meestal ook krijgen.

Voor zover ik het nu kan bekijken gebeuren er aankomende weken geen nu al bekende activiteiten plaatst maar dat kan morgen veranderen.

Aankomende dagen maar eens bekijken of ik deze blog een beetje kan opvrolijken met het een of ander.

Een foto van mijzelf??Nee ik blijf anoniem.

Lees morgen verder

Een korte terugblik

Om vast een beetje te laten wennen een kleine terugblik op de afgelopen 14 dagen.

1/9 de officiele start van het nieuwe cursusjaar, nog geen kids maar opstarten en een gezellig samen zijn als begin.

Gelijk een kans om nieuwe collega's te ontmoeten en oude collega's weer terug te zien en te constateren dat collega's helaas ook gebleven zijn.

2/9 daar komen ze dan, ik werk op de onderbouw, de nieuwe die brugpiepers worden genoemd onwennig binnen wandelend, de tweede jaars met een air van dit heb ik al meegemaakt en nu zijn wij hier de top.

En weer staat die ouwe brombeer aan de deur om iedereen welkom te heten en oude bekenden te begroeten.

Het is maar een korte dag alleen kennismaken en het rooster ophalen (waarom ze die roosters komen halen weet ik niet in 14 dagen tijd is hij al 5 keer aangepast).

3/9 de eerste echte dag dus ook de eerste laatkomers en de eerste die achteroverleunend binnenkomen omdat ze gelijk alle boeken mee hebben genomen naar school.

4-5/9 gewoon een dag zoals er velen zullen volgen (ik weet dus gewoon niets meer van deze dagen).

8/9 toch knap dat je op de 5 echte schooldagen je 5 keer te laat kan komen en maar denken dat hun smoezen nieuw zijn.

Nou ik heb dit schooljaar nog geen nieuwe smoes gehoord maar het cursusjaar is nog jong het kan nog gebeuren.

9/9 Ojee het is weer zo'n dag dat je eigenlijk je broodtrommel thuis kan laten diverse malen gebak en dus ook alles nemen wat er voorgezet wordt.

10/9 Vandaag gaan de 1e klassen op kennismakingsweek, gezellig op een klutje in een huisje ergens op de hei.

Gelukkig zijn er dan ook nog een paar docenten die met "plezier" meegaan terwijl ze weten dat er weinig slaaprust zal zijn in de twee nachten met deze gasten.

11/9 Een rustige dag de helft is er niet.

12/9 Dit is weer zo'n dag die je als concierge maar gauw wil vergeten de 1e jaars komen terug en een ander gedeelte heeft CKV dag wat inhoud dat er diverse activiteiten plaatsvinden in het gebouw, alles tegelijk dus.

De 1e klassers zijn terug, voor drie dagen nemen ze gewoon de hele klerenkast mee van thuis en moeder maar weer wassen want het moet wel gebruikt worden natuurlijk.

De docenten stappen vermoeid uit het vervoermiddel om direct zich te storten op het door de concierge gezette bakkie koffie (waarschijnlijk daar slechte koffie gehad).

De kinderen een versnapering en naar huis om bij te slapen en de dag is weer om het weekend begint.

De start

Met deze blog wil ik een ieder mee laten genieten van het leven van een concierge op een VMBO.

Een bloemlezing dus van het "dagelijkse" leven in, om en buiten de school.

Een blog die gevuld zal zijn met humor soms met een traan en altijd enigzins aangedikt.

Een verhaal dat waar is en waar personeel en scholieren zich in zullen herkennen en waar zelfspot ook aanwezig zullen zijn.

Wie ben ik?

Ik ben iemand op middelbare leeftijd die na een leven in de zakelijke wereld de kans kreeg om in het onderwijs verder te gaan.

Een kans die ik eerder had moeten nemen omdat de variatie in je dagelijkse werk zo enorm is dat je elke dag met plezier naar je werkplek gaat.

Nu zullen de onwetende weer zeggen dat ik het gedaan zou hebben vanwege de 10 weken vakantie die wij hebben.

Die hebben we dus niet, voor al die extra dagen werken we voorbeeld, wij worden betaald voor 36 uur per week en we werken er 38 dat is dus 2 uur extra die opgespaard worden om de andere weken "vakantie" te hebben.

Altijd op verjaardagen weer hetzelfde verhaal maar ja wat kan mij het bommen ik werk met plezier en dan ook nog "10" weken vakantie.

Ik werk er nu meer dan 1 jaar en heb al meer meegemaakt dan ooit in mijn zakelijke carriere (35 jaar) bij elkaar.

Zeg maar van Aanstellerige hyperventilatie tot Zeikerige loverboys van Aanstormend talent tot Zware teleurstellingen van A-klasse humor tot Zeer slecht gedrag.

De school heeft bij elkaar zo'n 750 leerlingen en 100 man personeel.

Zo dat was het serieuze gedeelte, nu starten we maar met het echte werk.